De vraag Wat kan ik voor je doen? wordt Wat kan ik voor je betekenen, vanuit de vakkennis van mijn eigen professionaliteit?
Wat doe je als je aan je cliënt vraagt Wat kan ik voor je betekenen? en je krijgt een antwoord dat je niet bevalt?
Iemand breekt zijn been. Vraagt de dokter dan: Wat kan ik voor je betekenen?
Houdt Wat kan ik voor je betekenen voor de professional in dat hij zich in de relatie tot iedere nieuwe cliënt steeds weer opnieuw moet uitvinden? De weerstanden:
Positie binnen het systeem.
Bekendheid met de functie.
Angst voor de nieuwe rol.
Vasthouden aan eigen identiteit.
Advies van een arbeidsdeskundige: “Je functie zit niet in een stoel achter een bureau. Zij zit in je hoofd. Speel er mee!”
Een warme en zinvolle sociale omgeving is een reden om ’s ochtends op te staan. Het vormt de basis van een rijk en zinvol leven.
Je staat ‘s ochtends op als je perspectief hebt; in de hulpsituatie betekent dat perspectief hebben op de juiste hulpverlening.
Leidt autonomie en zelfregie tot een ander ‘ikigai’? Oftewel: hoe verandert het ‘ikigai’ onder invloed van maatschappelijke ontwikkelingen? “Wat veranderde er met jouw ikigai toen jij in plaats van 10 uur hulp, ineens maar 5 uur hulp kreeg?”
Zorg- en welzijnsorganisaties kantelen. Kantelt de cliënt mee?
Transparantie wil zeggen dat je zélf moet denken. De vraag om transparantie is een teken van wantrouwen.
Is niet willen ook willen?
Is een betekenisvol leven uiteindelijk niet erg saai?
Zingeving vóóronderstelt niet zozeer reflectie, maar eerder dewil, het vermogen en de gelegenheid tot reflectie.
Vier stappen van zingeving:
Erbij horen.
Een bijdrage leveren.
Jouw verhaal vertellen.
Boven het alledaagse uit stijgen.
Levenskunst volgend de Oude Grieken (en Michel Foucaullt):